De oorspronkelijke inwoners van Ecuador kun je samenvatten onder de naam indianen. Hoewel deze groep bestaat uit veel verschillende stammen is een globale indeling per regio mogelijk. De makkelijkste onderverdeling is die tussen stammen Sierra Indianen en Amazone Indianen. Veel van deze stammen hebben overeenkomstige kenmerken en gebruiken. Wat opvalt is dat in de Inca tijd veel stammen geherhuisvest zijn. Op deze manier probeerden de Inca's vriendelijke stammen en vijandige stammen bij elkaar te plaatsten en ze zodoende de vijandige stammen in bedwang te houden. Je merkt dit nog doordat bepaalde stammen andere gebruiken en uiterlijke kenmerken hebben dan de buurtstammen. De indianen bevolking van Ecuador beslaat ongeveer 20% van de gehele bevolking. Doordat de indianen ruim vertegenwoordigd zijn in Ecuador zul je ook veel indianen tegenkomen op reis door Ecuador.
Sierra indianen
De Sierra indianen leefden in de afgelegen valeien van het Andes gebergte. Door blijvend contact met de spaanse cultuur sinds de verovering zijn de beide culturen met elkaar verweven geraakt. Hierdoor bleven er ook mider veschillende indianen stammen over.
Na de komst van de blanken werden de indianen een achtergestelde groep ten opzichte van de blanken en de mestiezen. Indianen in Ecuador waren meestal arm en ongeschoold. Er waren weinig indianen terug te vinden op nationale instituten en ze kregen minder toegang tot sociale en economische middelen dan andere groeperingen.
UIterlijke kenmerken van de afkomst, in het bijzonder haardracht, kleding en taal scheiden de indianen van de rest van de bevolking. Eind jaren 70 begonnen meer indianen zich "aan te passen" door meer westerse kleding te dragen en spaans te leren spreken.
De meeste blanken en mestiezen zagen de indianen als een minderwaardige bevolkingsgroep. Andere meer tolerantere groeperingen beschouwden de indianen als een ongeschoold en achtergesteld volk waaraan leiding gegeven moest worden. Vanuit deze overtuiging begon men meer samen te werken met de indianen.
Ondanks dat de publieke opinie van andere bevolkingsgroepen inhield dat indianen ongeschoold en een achtergesteld volk was hielden de indianen dit stereotype in stand om zodoende interesse van buitenaf zoveel mogelijk te voorkomen. Volgens het stereotype was een indiaan onderdanig aan de blanken en mestiezen. Gezien het feit dat de indianen bijna geen macht hadden kwam er ook bijna geen mix tussen de verschillende rassen voor.
De blanke overheersing veschilde in het land. Op plaatsen waar de hacienda's minder de macht hadden gegrepen was er ook minder overheersing. Stammen zoals de Otavalos, de Saraguros en de Salaacas weerstonden de overheersing. Zodoende werden deze indianen minder onderdanig en meten juist een afstandelijke houding ten opzichte van de blanken en mestiezen aan.
De meeste indianen konden alleen hun persoonlijke situatie verbeteren door hun etnische afkomst te verloochenen. Geheel zonder risico was dit niet aangezien er geen weg terug is naar de oorspronkelijke woonplaats wanneer men eenmaal afstand had genomen van deze cultuur.
Begin jaren 80 werden er steeds meer indianen trotser op hun afkomst. Een groeiend aantal goed opgeleide indianen keerden terug naar hun oorpsronkelijke gemeenschappen in plaats van deze te verlaten en afstand te doen van de cultuur en te verhuizen. Deze personen bleven trouw aan hun cultuur. Het aantal indiaanse leraren nam toe en ananfabethisme nam af. Op deze manier werd de indiaanse indentiteit versterkt.
Ondank dat dergelijke ontwikkelingen het sterkst waren bij stammen als de Otavalos en de Saraguros bleef het aantal indianen dat in "westerse" banen ging werken toenemen. Vooral nadat er olie gevonden werd in het land en de mogelijkenheden om de economische situatie te verbeteren zonder hun cultuur dte verloochenen.
Amazone Indianen
Ondanks dat de Amazone indianen al reeds in de zestiende eeuw met blanken in contact kwamen, waren deze ontmoetingen minder frequent dan gebeurde met de andere stammen. Tot aan de negentiende eeuw waren de meeste niet-indianen die in het gebied doordrongen handelaars of missionarissen. Zo rond 1950 begon de overheid met het bouwen van wegen en moedigde kolonisten uit de serra aan om in het Amazone gebied te gaan wonen. Zodoende kregen bijna alle indianen meer contact met de rest van de bevolking. De interactie tussen indianen en buitenstaanders had een enorm effect op de inheemse levensstijl.
De sjamaans speelden een belangrijke rol in deze leefgemeenschappen. Als de leiders van de groepen werden aan de sjamaans magische krachten toegeschreven. Tot aan de jaren 80 leiden onenigheden tussen sjamaans nog tot conflicten met bloederige afloop.
De bevolking Oriente indianen daalde aanmerkelijk in de beginfase van het contact met de buitenstaanders. De verwoesting van hun gewassen door Mestiezen die de landen claimder, de grote hoeveelheid nieuwe ziektes waaraan de indianen blootgesteld werden, en de extremen sociale wanorde droegen alleen bij aan een toenemend sterfte cijfer en een afnemend geboortecijfer. Een onderzoek in de jaren 50 wees uit dat de groep tussen 10 en 19 jaar kleiner was dan verwacht. Deze groep was het jongste en het meest kwetsbaar tijdens het eerste contact met de buitenstaanders. Een normale bevolkingsgroei stabiliseerde zich na de eerste tien jaar contact met de buitenwereld.
Toenemende kolonisatie en olie winning verdrongen ook de inheemse bevolking, beschadigden de manier waarop de indianen voor hun eigen voedsel konden zorgen en beschadigden onderlinge relaties tussen de indianen. De eerste strategie die de indianen toepasten om te overleven was om weg te trekken naar afgelegen gebieden. Deze mogelijkheid nam af naarmate er minder land beschikbaar was. Hierdoor nam ook de wildstand af, zelfs toen men probeerde om vee te houden werd het indiaanse dieet er niet veel beter op, het meeste vee werd echter verkocht om in leven te blijven. Daarbij namen de onderlinge vijandigheden toe naarmate het land schaarser werd.
Critici merkten op dat de overheid weinig deed om de indianen te beschermen. Ondanks dat de overheid enig land had toegewezen aan de indianen en enkele missionarissen hadden sommige indianen georganiseerd. Indianen bleven in het nadeel in conflicten met de kolonisten die grotere bekendheid hadden met de nationale bureaucratie.
|
